نکاتی در مورد عملیات نجات در سقوط بهمن

توده های برف اغلب به طور ناگهانی ریزش می کنند. در عرض چند ثانیه، پودرهای برف نرم می‌توانند نیرویی قدرتمند ایجاد کنند و راه خود را به دره باز کنند. افراد دفن شده به مدت 15 دقیقه شانس خوبی برای زنده ماندن دارند و پس از سپری شدن این مدت شانس زنده ماندنشان به سرعت کاهش می یابد. امدادگران ضمن آموزش، از قبل تمرین های ویژه در حوزه ی امداد و نجات را نیز باید انجام داده باشند تا به هنگام نیاز بتوانند اقدامات لازم را با تیمی هماهنگ به نتیجه مطلوب برسانند، اگر کوهستان را برای ورزش انتخاب کرده اید پس لازم است بدانید که چگونه افراد مدفون شده را به سرعت پیدا کنید و بتوانید به طور مؤثر از ابزار در دسترستان استفاده کنید! در این مطلب به طور اجمالی، در مورد شرایط اضطراری، برف و آنچه در زیر آن اتفاق می افتد می پردازیم!

نحوه جستجوی صحیح

یک سیستم ساده به همراه کمی تجربه برای تسریع در روند یافتن محل دفن افراد مؤثر است. با این حال، در ادامه به چند اصل اساسی می پردازیم که به آسان‌تر کردن کار نجات کمک می‌کند.

باید سریعترین راه برای تعیین محل افراد دفن شده را بیابید!

زنده یاب بهمن یا ترنسیور:

سیگنال مناسب را برای جستجوی زنده یاب بهمن خود انتخاب کنید

حتی اگر با آمادگی کامل و در نظر گرفتن تمام مسائل به اسکی بروید باز تضمینی وجود ندارد که در حین اسکی ، بهمن برنمی خیزد. با این حال، می توانید خطر مدفون شدن در بهمن را به حداقل برسانید. اگر یکی از دوستان شما دفن شد، باید سریع و سیستماتیک عمل کنید. هر دقیقه می تواند به معنای مرگ و زندگی باشد.

فرض کنید با دوستان خود در حال اسکی هستید. ناگهان یکی از آنها در بهمن کشیده می شود، اکنون وظیفه ی شما و دوستان دیگرتان است که همراه مدفون خود را از زیر توده برف بیرون بیاورید.

لیست زیر را در ذهن خود داشته باید و به ترتیب آن را بررسی کنید.

توجه داشته باشید که فرد آخرین بار کجا دیده شده است (آخرین نقطه ی دیده شده).
با تجربه ترین فرد را به عنوان رهبر انتخاب کنید.
هر کس اولین سیگنال را دریافت کند، باید سایر امدادگران را مطلع و سیگنال را دنبال کند. امدادگران باید بیل ها، زنده یاب ها و میل سونداژهای خود را آماده به کار داشته باشند می کنند که پس از مشخص شدن نقطه ی دقیق از آنها به سرعت استفاده کنند.
نقطه ای که کمترین فاصله را دارد با بیل مشخص می شود، بررسی از آن نقطه شروع می شود.

الف) از همه بخواهید ترنسیورهای خود را از حالت “فرستنده” به “ردیابی و گیرنده” تغییر دهند.

ب) ناحیه جستجو را مشخص کنید (منطقه جستجو را علامت بزنید).

جستجو را در سراشیبیِ منطقه ی مشخص شده در مسیرهای موازی به فاصله ی 40 متر از یکدیگر و فاصله 20 متری تا شعاع منطقه جستجو انجام دهید. (اگر فقط یک امدادگر در محل حادثه باشد، باید یک جستجوی پر پیچ و خم و عریض در شیب صورت گیرد).
جستجوی خوب در فاصله 2 تا 3 متری از محل دفن شده آغاز می شود. جستجو در یک الگوی متقاطع متراکم بر روی سطح برف انجام می شود تا زمانی که به کمترین فاصله برسد، که میزان آن تقریباً با عمق دفن مطابقت دارد.
در منطقه مشخص شده جستجوی بصری و صوتی انجام دهید.
شماره اضطراری را بگیرید.
جستجوی سیگنال را از آخرین نقطه مشاهده شده (1) یا در منطقه ریزش بهمن شروع کنید، و ترنسیور را در موقعیت افقی جلوی بدن خود نگه دارید.
خطوط میدان معمولاً یک مسیر منحنی را به سمت فرد مدفون دنبال می کنند.

کاوش:

هنگام کاوش چه چیزهایی را باید به خاطر بسپارید؟

اگر زمانی شاهد مدفون شدن یکی از همنوردانتان حین اسکی در بهمن شدید، باید بسیار سریع عمل کنید. پس از جستجوی دقیق زنده یاب بهمن (ترنسیور)، با یک بیل یا اسکیتپول های متقاطع، موقعیت شخص مدفون دقیقاً با میل سونداژ مشخص می شود.

کاوش باید به طور سیستماتیک در یک الگوی شبکه ای انجام شود.

اگر زمانی در موقعیت ناخوشایندی قرار گرفتید که مجبور به بیرون کشیدن فردی که در بهمن مدفون شده است شدید، باید سریع و آگاهانه اقدام کنید.